Nasza kancelaria adwokacka z Poznania oferuje pomoc prawną w zakresie prawa karnego skarbowego. Nasi prawnicy pomogą w sprawach takich jak:
Nasi adwokaci posiadają specjalistyczną wiedzę z zakresu prawa gospodarczego, dzięki czemu zagwarantują Państwu fachową pomoc. W celu uzyskania szczegółowych informacji prosimy o skontaktowanie się z naszą kancelarią adwokacką.
Prawo karne skarbowe to osobna, wyspecjalizowana gałąź prawa karnego i reguluje odpowiedzialność osób fizycznych za wykroczenia oraz przestępstwa skarbowe.
Prawo karne skarbowe nawiązuje do aktów prawa administracyjnego, prawa cywilnego, finansowego, a także innych ustaw, które są związane z systemem finansowym, który obowiązuje w Polsce. Zadaniem prawa karnego skarbowego jest ochrona interesu finansowego państwa, a także jednostek samorządu terytorialnego i wspólnot europejskich. Ochrona ta ma być niezależna od tego, czy dane czyny mogą zagrozić tym jednostkom w sposób abstrakcyjny czy konkretny. W prawie karnym skarbowym określono, jakie czyny stanowią przestępstwa i wykroczenia skarbowe, a także określono zasady ponoszenia odpowiedzialności karno-skarbowej. Funkcje, które ma pełnić prawo karne skarbowe to funkcja ochronna, którą spełnia chroniąc interesy finansowe państwa, ale także prewencyjno-wychowawcza, która polega na określaniu zachowań niedozwolonych przy jednoczesnym opatrywaniu ich sankcją.
Prawo karne skarbowe ma normować orzekanie kar i środków karnych za przestępstwa i wykroczenia skarbowe, w tym wykroczenia celne, dewizowe, podatkowe oraz w zakresie gier i zakładów. Ma gwarantować, że dopływ pieniędzy do budżetu państwa nie będzie zakłócany poprzez działania, które są niezgodne z przepisami prawa podatkowego. Przestępstwo skarbowe to czyn zabroniony przez Kodeks Karny Skarbowy, zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności. Podział na przestępstwo albo wykroczenie skarbowe jest zależny od tego, jaka należność Skarbu Państwa została uszczuplona czy narażona na uszczuplenie.
Źródłem prawa karnego skarbowego jest Kodeks karny skarbowy, w którym skodyfikowano prawo karne skarbowe materialne, procesowe oraz wykonawcze.
Prawo karne skarbowe wykazuje wiele podobieństw do prawa karnego powszechnego.
Zgodnie z Art. 1 § 1. Kodeksu karnego skarbowego, odpowiedzialnością za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe, obarczona jest wyłącznie osoba, która “popełniła czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia”. Oznacza to, że odpowiedzialność ponosi się w sytuacji, gdy można przypisać winę, zachowanie sprawcy jest umyślne, przedmiotowy czyn jest zabroniony w trakcie jego popełnienia, a ponadto nie zachodzą okoliczności wyłączające odpowiedzialność za przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
Jeśli podatnik stanowczo odmawia wpłaty podatku w trakcie długiego lub powtarzającego się okresu, mowa jest o uporczywym niepłaceniu podatków. Oznacza to, że podatnik nie realizuje nałożonego obowiązku podatkowego w określonym czasie, mimo świadomości terminu i nałożonych na niego zobowiązań finansowych. W przypadku, gdy sąd uzna podatnika za winnego uporczywego niepłacenia podatków, podlega on karze grzywny.
Oszustwo podatkowe to działanie, które ma na celu uszczuplenie Skarbu Państwa. W sytuacji dopuszczenia się oszustwa podatkowego, sprawcy może zostać wymierzona kara grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych lub 5-letnia kara pozbawienia wolności. Dodatkowo istnieje możliwość zasądzenia obu tych kar łącznie.
Przeważnie oszustwo podatkowe popełniane jest przez podatnika, zobowiązanego do obliczania i odprowadzania podatku. Najczęściej dochodzi do niego z powodu złożenia deklaracji podatkowej lub oświadczenia, które jest istotne w postępowaniu podatkowym.
Warunkiem popełnienia przestępstwa skarbowego jest narażenie swoim zachowaniem budżetu państwa na wartość, przekraczającą limit pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia. Z kolei o wykroczeniu skarbowym jest mowa wtedy, gdy wartość przedmiotu czynu i kwota należności publicznoprawnej, która jest narażona na uszczuplenie lub uszczuplona, nie przekraczają pięciokrotności wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia wykroczenia. Podstawową różnicą między przestępstwem a wykroczeniem skarbowym, jest wymiar zagrożenia karą. Ponadto osoba, która dopuściła się wykroczenia, zachowuje status osoby niekaranej.
Do przedawnienia, a więc ustania przestępstwa skarbowego, dochodzi w ciągu 5. lat, jeśli czyn jest przestępstwem skarbowym obarczonym karą grzywny, ograniczenia lub pozbawienia wolności, która nie przekracza 3. lat. Jednak termin przedawnienia może upłynąć także w ciągu 10 lat, w sytuacji gdy popełnione przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą pozbawienia wolności, przekraczającej 3 lata.
W przypadku ksiąg nierzetelnych zawarte w nich fakty nie są zgodne z rzeczywistością, a ujęte zdarzenia nie miały miejsca. Z kolei o wadliwych księgach mowa jest wtedy, gdy były one prowadzone niezgodnie z przepisami prawa – warunkiem uznania wadliwości księgi jest sprawdzenie jej pod względem formalnym.
Nierzetelne prowadzenie ksiąg obarczone jest karą grzywny w wysokości 240 stawek dziennych. W przypadku nierzetelnego prowadzenia ksiąg, gdy mowa jest o niskiej szkodliwości społecznej czynu, sąd może orzeknąć o tzw. wypadku mniejszej wagi. Oznacza to, że sprawca będzie podlegał karze jak za wykroczenie skarbowe. Wymiar kary, przewidziany za wykroczenie skarbowe, dotyczy również wadliwego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
W przypadku spółki kapitałowej podatnikiem jest spółka, jednak jej struktura organizacyjna pozwala przypisać ewentualne popełnienie czynu zabronionego osobie, zajmującej się sprawami finansowymi. Kluczowe znaczenie dla przypisania sprawstwa ma zakres odpowiedzialności członków zarządu, dyrektorów finansowych, doradców podatkowych, księgowych itp.
